PKOS’lu kadınlarda aşırı kilo (VKİ 25-30 kg/m2 veya obezite VKİ>30 kg/m2) prevalansı ülkelere göre değişiklik gösterir. Örneğin Birleşik Krallık’da PKOS’lu kadınların %90’ında VKİ 25’in üzerindedir halbu ki Çin’de bu oran yalnızca %20’dir. PKOS’lu kadınlarda en yüksek obezite prevalansı Amerika (%61) ve Avustralya’da (%76) bildirilmiştir. Aşırı kilolu ve obez kadınlarda PKOS’un 5 kat daha fazla görüldüğü bildirilmiştir. PKOS’lu kadınlarda metabolik hastalıklarla ilişkili olarak abdominal obezite daha sık görülür. Abdominal yağ dokusu doğrudan insüln rezistansı ile ilişkilidir. Bel çevresi de abdominal yağ dokusu ile direk korele olduğundan kolay ölçülebilen, değerli bir metabolik hastalık belirtecidir.
Yapılan çalışmalarda abdominal obezitenin PKOS’lu kadınların metabolik profilinde ek bozukluklara neden olduğu bildirilmiştir. PKOS’da var olan insülin sensitivitesi ve sekresyonundaki bozukluklar obezite ile beraber daha da şiddetlenmektedir. Buna bağlı olarak obez PKOS’lularda glukoz intoleransı ve tip 2 diyabet daha yüksek oranda görülmektedir. VKİ’den bağımsız olarak PKOS da daha çok android obezite görülmektedir ve bel/kalça oranı kontrol grubuna göre daha yüksektir. Yüksek androjenelere kronik olarak maruz kalmanın vücuttaki yağ dağılımını modifiye ettiği düşünülmektedir. Özellikle abdominal obeziteli PKOS’lularda aktif androjen ve östrojenlerin kullanılabilirliğinin artması hirsutizm, menstruel siklüs düzeni ve fertilite oranlarını kötü etkiler. Diğer taraftan obez PKOS’lularda daha düşük GH-IGF sistem aktivitesi bulunmasının bu sendromun patofizyolojik hetrojenitesine neden olduğunu konusunda fikir birliği vardır. Abdominal obezite, metabolik sendromun da bir parçası olabileceği için obez PKOS hastaları hipertansiyon, obstruktif uyku apnesi, dislipidemi gibi diğer kardiyovasküler riskler için taranması önerilmektedir. PKOS’lu kadınlarda mekanizması ne olursa olsun kilo vermek tedavideki ilk basamak yaklaşımdır. Sadece kilo vermekle beraber çoğunda hiperandrojenizm iyileşir, spontan ovulasyon sağlanabilir ve %25 hastada daha iyi fertilite oranları elde edilir.
ÖĞRETİM ÜYESİ DR. KEMAL ATASAYAN